فیلم دوران عاشقی علیرضا رئیسیان
دقیقاً بحث این است که بالأخره خیانت یک اشتباه جبران ناپذیر است که
میتواند وحدت خانواده را مکثور کند یا یک لغزش است و باید چشم فرو بست مانند: شات
اول و آخر فیلم.
این فیلم ظاهراً برای زدن خیانت ساخته شده و بعد از اینه خیانت را زد،
حالا سازش را پیشنهاد میدهد.
البته یک پله از فیلم برف روی کاجها بهتر است که در مقابل خیانت،
پیشنهاد خیانت میدهد!
فیلم خوبی نیست این دوران عاشقی که دوران شلختگی اخلاقی و پلاسیدگی ست.
ما درک درستی نداریم که چرا این شخصیتها در این نقطه از روایت قرار
دارند... چرا لیلا
حاتمی اینقدر اصرار دارد که در مقابل فرهاد اصلانی بایستد و حق همسر دومش را
بگیرد؟
البته که باید دلیل این اصرار بیان میشد.
چرا فرهاد اصلانی ازدواج مجدد کرده و اگر این کار هر روزش است چرا این
گاف عمیق را داده؟
چرا همسر فرهاد اصلانی میخواهد که بر خطای همسرش پوشش گذارد؟ شاید
جواب به خاطر زندگی باشد ولی کدام زندگی؟
زندگی ما نمیبینیم. با یک پیپ و سیگار و مرغ کنتاکی که زندگی ندیدیم
که بخواهیم یا همسو یا غیرهمسو شخصیت باشیم.
چرا شهاب حسینی خیانت میکند؟
چرا زن از فرنگ آمده عاشق شهاب حسینی میشود!؟
تمام اینها ضعف شخصیت و روایت است که فیلمساز نتوانسته درست پرداخت
کند و سه پایه فیلم لق میزند.
با عدم پرداخت شخصیت و بسط در قسمتهایی که باید ایجاز بود ناخودآگاه
(با احترام وگرنه نظر حقیر خودآگاه است) خیانت را سمپاتیک میکند!
دختر فرنگی با رنگ و لعاب از دستشویی بیرون آمده و ملاعبهای روشن
انتلکت با شهاب حسینی دارد که قند در دل مخاطب آب میشود. از آن طرف بعد ورود بسیار
دیر شهاب حسینی در این قسمت روایت که همسرش و فرزندش هستند. دستپاچه بودن همسرش،
بی تفاوتی، خانه زندگی در هم برهم میبینیم. خوب هر فردی در ناخودآگاهش حق را به
شهاب حسینی می دهد و خیانت سمپاتیک میشود.
آدمهای دیگر فیلم هم گویا اخته اعتراضی شدند، پدر لیلا حاتمی که مشخص
نیست چرا اینقدر خوب است؟
آیا نگران سرنوشت دختر و نوهاش است که سازش پذیر است یا خیانت را اینقدر
بزرگ نمیبیند و لغزشی کودکانه.
به خاطر اینکه شخصیتها شخصیت نشدهاند. چیزی که از فیلم درمیآید
پذیرش خیانت و سمپاتیک کردن آن است. پذیرش شلختگی اخلاقی. زیرا ما زندگی زیبایی از
زن و شوهرهای فیلم نمیبینیم. مادر لیلا حاتمی که کلفتی بیش نیست.
فرهاد اصلانی با همسرش زندگی ندارند. شهاب حسینی با همسرش همینطور.
مادر دختر فرنگی که...
ولی هرجا دوربین خیانت است پر طمطراق و پر رنگ و لعاب.
خوب اگر خیانت اینقدر شیرین است و بعد بخشیده میشویم به امتحانش میارزد.
این فیلم دوران عاشقی ست.
- ۹۵/۰۲/۲۵